Sonbaharda Kuşlar Göçerken

Bugün çocuklarımızla sosyal etkileşimli oyunlar gerçekleştirdik. Bu oyunları oynarken geçiş nesnesi olarak Sonbahar ünitemizi destekleyen bir ara oyun geliştirdik
.

Geçiş nesnesi: Bir kutuya çocuklarla birlikte sayarak kozalaklar attım. Ç”ocuklar bunları oyunumuzda göçmen kuşlardan kırlangıçlar olarak hayal edelim”. Her oyunumuzun arasında onlar da göç yollarında bir durakta dinlenecekler. Bakalım bu dinlenmeleri esnasında neler olacak?

Birinci oyun, Sandalyelerden bir kuş yuvası yaptım ve kapısını açık bıraktım. Ben gözlerimi bağladım ve yuvanın önünde ellerimi gelişigüzel hareket ettirerek kuşlara değmeye çalıştım. Yuvaya giren kuşlar avcıdan kurtulmuş olur.

Oyunun bir turu tamamlanınca;

Geçiş oyunu; “bakalım göç eden kuşlarımız ne durumda?... O da ne! Her zaman mola verdikleri ağaçlık alanı otel yapmak için kesmişler. Bu yüzden bazı kuşlarımız besin bulamayacak ve barınamayacak. Ne yazık ki artık o kuşlar yok.”

Birinci oyunu, bir tur daha oynadık.

Geçiş oyunu 2, “kuşlarımız uzun bir yolculuk daha yaptı ve şimdi yemek molası verdiler. Su içtikleri dereye yukarıdaki fabrikadan zararlı atıklar dökülmüş. Maalesef bir kısmı daha yola çıkmayacak.”

İkinci oyun, Karıncamız bataklıktan geçecek, ama dikkat etmeli suya batmasın.

A noktasından B noktasına hareket edecek çocuklar eş olur. Birinin göz bandı vardır, diğeri yanında ses ile “dur-sağ-sol-ileri” arkadaşını yönlendirir. Önlerinde çeşitli engeller bulunmaktadır. Karıncanın buraya değmeden yolu tamamlaması gerekir.

(Bu oyunu çocuğunuzla evde iki kişi de oynayabilirsiniz.)

İkinci oyun bir tur oynanır.

Geçiş oyunu 3, “kuşlarımız göçünü tamamlamadan önce son defa mola veriyor. Bakalım bu sefer ne olacak?”

Bir avcı keyfi biçimde avlanmaktadır. Ve bu yüzden bu mola yerinde de bazı kuşlar kalır ve sonunda kovamız içinde daha az sayıda kozalak kalmıştır.

Soru: Çocuklar neden kuşlarımız eksik? Ne oldu onlara?